اغلب پدران و مادران میخواهند دانشآموزان موفقی داشته باشند و برای دست یافتن به این هدف، از هیچ کوششی دریغ نمیکنند. با وجود این، ممکن است آنان از نقش فعالانهی خود در رسیدن به این هدف، کمتر آگاه باشند و پرورش دانشآموز موفق را وظیفهی انحصاری نظام آموزشی و آموزگاران بدانند. اما پژوهشها نشان میدهند دانشآموزانی در مدرسه موفقاند که والدینشان آنان را برای مدرسه و یادگیری آماده میسازند و خود اهل خواندن، نوشتن، بحث و گفت و گو، تجربه کردن و آموختن هستند.
برای پرورش دانشآموز موفق، علاوه بر مدرسه، فضای خانواده نیز باید مساعد باشد و ارتباط موثری بین مدرسه و خانواده برقرار شود. در این یادداشت، بیست راهکار ساده و کارآمد معرفی میشود که به شما کمک میکنند در پرورش دانشآموزان موفق به فرزندان خود و مدرسه یاری رسانید.
?. درباره تجربههای مثبت خود در مدرسه و خاطرههای خوش آن دوران صحبت کنید. حتی اگر خاطرههای شما از دوران مدرسه همواره خوشایند نبوده اند، با تأکید کردن بر فرصتهای مثبتی که مدرسه برای فرزندتان فراهم میسازد، به او کمک کنید. به جای این که بگویید «تو امروز باید به مدرسه بروی» میتوانید بگویید «شما از امروز رفتن به مدرسه را آغاز می کنید.»
?. از آموزگاران، آموختن و تکلیف منزل به نیکی یاد کنید. نگرش مثبت شما به آموزگاران و مدرسه و برخورد مثبت با تکالیف منزل باعث نگرش مثبت فرزند شما به مدرسه و فعالیتهای مرتبط با آن میشود.
?. آموختن را ادامه دهید و دانشآموز بمانید. کودکان در بسیاری از موارد، والدین خود را الگوی خود قرار میدهند. اگر شما با مطالعه یا شرکت در دورههای آموزشی به وسعت بخشیدن به دانستههای خود ادامه دهید، فرزندتان میبیند که شما به آموختن برای شما ارزشمند است.
?. به چیزهایی که فرزندتان میآموزد علاقه نشان دهید. با پرسیدن و فراهم کردن زمینه برای مشارکت کودک در یک گفت و گوی صمیمانه میتوانید اهمیت یادگیری را به او نشان دهید. البته باز هم نگرش مثبت داشته باشید. به جای آن که بپرسید «امروز در مدرسه چه کار کردی؟» بهتر است بپرسید «امروز چه کارهایی کردی که خیلی دوست داشتی؟»، «چه چیزهایی باعث شد احساس خوبی پیدا کنی؟»، «دوست داری دربارهی چه چیزی بیشتر بدانی؟» یا «چه چیزهایی خواندی؟».
?. اجازه دهید فرزندتان به شما بیاموزد. درس دادن، دوباره آموختن است. برای این که یادگیری فرزندتان را تقویت کنید، به او اجازه دهید مفاهیم جدید را به شما بیاموزد. لازم نیست به او ثابت کنید همه چیز را میدانید یا بهتر از او میدانید، بلکه بهتر است بگویید «چه جالب! ممکن است بیشتر توضیح دهی؟»
?. به فرزندتان کمک کنید تا راههای بهرهگیری از آموختههایش را در زندگی روزمره پیدا کند. به نظر میرسد هر چه اطلاعات کاربردیتر باشند، فرزند شما را به کسب اطلاعات جدید بیشتر تحریک میکنند.
?. در تله نمره گرفتار نشوید. هر چند نمرهها برای ارزیابی میزان یادگیری فرزندتان سودمندند، اما هدف اصلی، یادگیری است نه نمره. شرایطی را فراهم نکنید که به رقابت شدید برای کسب نمره منجر شود. به کودکتان بیاموزید که راحت و آسوده باشد و بدون فشار رقابت، از یادگیری لذت ببرد.
?. نمرهها فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید. چنین مقایسههایی در اغلب موارد نتیجه معکوس دارند. بهتر است نمرهها فرزندتان را با نمرههایی که پیش تر کسب کرده، مقایسه کنید. «فکر میکنی چه قدر پیشرفت کردهای؟»، «دوست داری بیشتر پیشرفت کنی؟». «چگونه میتوانی این کار را انجام دهی؟» و «من چگونه میتوانم به شما کمک کنم؟»
?. توقعات خود را از فرزندتان واقعی سازید. کودکتان را تشویق کنید تا بهترین کاری را در مدرسه انجام دهد که میتواند. به خاطر داشته باشید که به طور طبیعی کودکان در برخی زمینهها بهتر عمل میکنند. به علاوه، به خاطر داشته باشید که کودک شما به خاطر آن چه که هست و نه به خاطر آن چه که انجام میدهد، یک مورد خاص است.
??. زمان و مکان مناسب و آرام بخشی را برای انجام تکالیف منزل در نظر بگیرید. بیشتر کودکان در زمانهای معین و منظم بهتر مطالعه میکنند. در این مورد با فرزندتان به توافق برسید. مکان ویژهای برای تکالیف منزل داشته باشید. این مکان میتواند یک میز مناسب در گوشهای از اتاق خودتان یا میز آشپزخانه باشد. در این مورد، برنامهی روزانه مشخصی داشته باشید و محیط مساعدی را برای انجام تکالیف فراهم سازید. بدون شک این کار مهم جلوی تلویزیون به انجام نمیرسد. البته، بچهها را از برنامههای مورد علاقهشان محروم نکنید.
??.